Kustwaterbouwkunde

Kustwaterbouwkunde is een tak van de waterbouwkunde die zich bezighoudt met de specifieke eisen die gesteld worden aan de bouw aan of nabij de kust, evenals aan de ontwikkeling van de kust zelf. Hierbij moet gedacht worden aan golfbrekers en havendammen, kustverdediging en zeedijken Over het algemeen worden de havenwerken zelf, evenals zeesluizen, niet tot de kustwaterbouw gerekend.

De hydrodynamische impact van vooral golven, getijden, stormvloeden en tsunami's en (vaak) de barre omstandigheden van zout zeewater zijn typische uitdagingen voor de kustwaterbouwer, evenals de morfodynamische veranderingen van de kusttopografie, veroorzaakt door zowel de autonome ontwikkeling van het systeem en door de mens gemaakte veranderingen (zoals bijv. de aanleg van havendammen). De aandachtsgebieden in kustwaterbouwkunde zijn de kusten van de oceanen, zeeën, marginale zeeën, estuaria en grote meren.

De basiskennis voor de kustwaterbouwer is vooral de kusthydraulica en de kustmorfologie; de waterbouwer combineert deze basiskennis met kennis van constructies tot oplossingen die bruikbaar zijn bij het kustbeheer.